என் பெயர் விக்ரம். இருபது நாலு வயதான காளை. கல்யனாதுக்கு வீட்டில் மும்முரமாக பார்த்து
கொண்டு
இருக்கிறார்கள். இந்த வயதுக்கு உள்ள நார்மலா இருக்கும் காம ஆசையை விட
எனக்கு அதிகம். வாராதில் ரெண்டு நாள் ப்ளூ பிலிம் பார்ப்பேன். அதே போல்
வாரத்தில் குறைந்தது ரெண்டு முறை கை அடிப்பேன்.
எங்க விட்டுக்கு
பக்கத்தில் ஒரு சாதரண குடும்பத்தில் இருப்பவள் தான் சுகுணா. அவர்கள்
வெட்டில் சுகுணா, அவள் அப்பா அம்மா ஒரு தம்பி உண்டு. சுகுணா எங்க
வீட்டுக்கு அடிகடி வருவ்வ. எங்க அம்மாவுக்கு நிறயவே உதவி பண்ணுவா. எங்க
அம்மாவும் அவளுக்கு பணம், புடவை முதலியவை தாராளமாக கொடுப்பா. எப்போதும்
அவள் முகத்தில் ஒரு சோகம் இருக்கும். ஒரு நாள் அவள் வந்து விட்டு போனதும்
என் அம்மாவிடம் கேட்டேன். என் அம்மா சுகுணா அழுது விட்டு போனாள். அம்மா
சொன்னா: அவ கடை சோக கடை. அவளுக்கு கல்ய்நாம் ஆகி விட்டது. ஆனால் புருஷன்
கூட சேர்ந்து இருக்க முடியவில்லை. என்ன காரணம்ம்ன்னு சொல்ல வில்லை. ஆனால்
சமீபத்தில் கூட அவர்கள் சேர்வதுக்கு வழியே இல்லை என்று சொன்னால். காரணம்
கேட்டேன். அம்மா சொன்ன. அவள் மாமியார் தான் காரணம். மேலும் கல்யாணத்தில்
ஏற்பட்ட பணம் பிரச்சனையாக கூட இருக்கலாம். நான் அவள் மீது பரிதாப்பட்டேன்.
இப்போ
சுகுணா அக்காவை பற்றி சில வரிகள். அவளுக்கு சுமார் இருபது எழு வயசு
இருக்கும். நல்ல உயரம். கொஞ்சம் கருப்பு கூட. மீன் போன்ற கண்கள். ஆனால்
கண்ணில் எப்போதும் ஒரு தீ கலந்த சோகம் இருக்கும். எடுப்பான மார்புகள்.
எவ்வளவோ நாள் அவள் எங்க அம்மாவுக்கு உதவி பண்ணும்போது நான் அவள் மரபுகளை
பார்த்து இருக்கேன். ஒரு சின்ன தேங்காய் அல்லது ஒரு பெரிய ஆப்பில் போல
இருக்கும். ரெண்டு மூளையும் அழாகாகவும், ரவுண்டகவும் இருக்கும். முளை
காம்பு குதி நிக்கும். புடவைதான் கட்டுவாள். ரவிக்கைகுள்ளே அவள் முளை
காம்பு நிப்பது நல்லாவே தெரியும். கொடி போன்ற இடை. அண்ணல் நல்ல பருத்த
குண்டி. கல்லு போல இருக்கும். நடக்கும்போது ஆடவே ஆடாது. அவளை பார்த்தாலே பல
சமயம் எனக்கு சமான் நாட்டுக்கும். அவள் எனக்கு காபி கொடுக்கும்போது
பார்த்து இருக்கேன். மெலிசு ரவிகைகுள், கருப்பு ப்ராவுக்குள் அவள் முலைகள்
கழ்டப்படுகொண்டு தான் இருக்கும். சைடு வழிய அவள் முலயை பல நாள் பார்த்து
ரசித்து கை அடித்து இருக்கேன். நான் எங்க அம்மாவிடம் கேட்டேன். அம்மா அவ
புருஷன் கூட சேர்ந்து வாழ வேறே எதாவது வழி இருக்கா. அம்மா சொன்னா. எனக்கு
ஒன்னும் தெயர்யவில்லை. ஆனால், அவங்க வீட்டில் நாள் மறு நாள் எல்லோரும்
ஒருக்கு போகிறார்கள். சுகுணா மட்டும் போக வில்லை. நீ பொய் அவளிடம் தனியாக
பேசி பார். அம்மா சொன்னவுடன், நான் முடிவு பண்ணினேன் அவளை அவள் வீட்டில்
தனியாக சந்தித்து, அவளிம் இந்தே பத்தி பேசுவதுன்னு.
அண்டு எனக்கு ஆபீஸ் லீவ். அம்மாவும் தன்னோட கசின் தம்பிய பார்க்க மடிப்பாக்கம் பொய் விட்டால். வருவதறுக்கு இரவு ஆகிவிடும்.
நான்
சுமார் பண்ணி ரெண்டு மணிக்கு சாப்பிட்டுவிட்டு, லுங்கி காட்டிக்கொண்டு டி
ஷர்ட் போட்டுகொண்டு அவள் வீட்டுக்கு போய் காலிங் பெல்லை அமுக்கினேன்.
சுகுணா அக்கா வந்து கதவை திறந்தாள். எனக்கு ஒரே ஸாக். அவள் வீட்டில்
யாருமே இல்லாததால் ஒரு மெலிசு நைட்டி போட்டு கொண்டு இருந்தா. உள்ளே
மேலேயும் கீழேயும் ஒன்னும் இருப்பதாக தெரியவில்லை. என்னை பார்த்ததும்,
நிறயை உடம்போடு கொஞ்சம் அழுத்தி பிடித்து கொண்டு, என்னை வா வா விக்ரம்
உள்ளே வான்னு கூபிட்டா. நான் ஹாலில் ஒக்கார்ந்து கொண்டேன். உள்ளே போய் ஒரு
துண்டை எதுத்து மார்புமேலே போட்டு கொண்டு வந்தால். சாப்பிட சொன்னா. நான்
சாப்பிட்டு விட்டுதான் வந்தீன்னு சொன்னேன். அவளும் சாப்பிட்டு விட்டாளாம்.
நான்
அவளிடம் சொன்னேன்: சுகுணா அக்கா ஒக்கருங்கா. அம்மா மடிபக்கம் போய்
இருக்கா. நைட் தான் வருவா. நான் உங்களிடம் கொஞ்சம் பேச வேண்டும். நான்
கேக்க போடவதி பத்தி தப்ப எடுத்து கொள்ளாதீங்க. அவ சொன்னா: என்ன விக்ரம்
இப்பிடி பேசறே. உன்னை பதியும் உங்க அம்மா பண்ணற உதவி பதியும் எனக்கு
தெரியாதா. அப்பிடி இருக்கும்போது, உன்னை பத்தி தவறான எண்ணம் எனக்கு
கொஞ்சம் கூட கிடையாது. நீ என்ன வேணும் ஆனாலும் பேசு.
நான்
கேட்டேன். அக்க நீங்க ஏன் உங்க புருஷன் வெட்டுக்கு போகவில்லை. அவருடன் ஏன்
சேர்ந்து வாழா வில்லை. உங்களை வருத்தப்பட நான் கேக்க வில்லை. என்னால்
எதாவது பண்ணி உங்களை அவருடன் சேர்த்து வைக்க முடியுமான்னு யோசனை
கேக்கத்தான் வந்தேன். நீங்கள் இந்த இளமை வயசில் கல்யாணம் ஆகயும் மனதாலும்
உடம்பாலும் கழட்ட படுவதை என்னால் பொறுத்துக்கொள்ள முடியவில்லை.
அவ
சொன்னா: விக்ரம் நீ எனக்கு இனொரு தம்பி. உன்னிடம் என் கழ்டத்தை பத்தி
சொல்ல எனக்கு ஒரு தயக்கம் இல்லை. நான் சொல்வதை கவனமா கேட்டுக்கோ.
அப்போறோம் சொல்லு நான் பண்ணுவது தப்ப அல்லது சரியா.
நாங்கள் நடுதார
வர்கத்தை சேர்ந்தவங்கன்னு உனக்கு நல்லாவே தெரியும். எங்க அப்பா தன்
சக்திக்கு தகுண்டபோல ஒரு மாப்பிள்ளை பார்க்காமல்,. கொஞ்சம் பெரிய இடம்
பார்த்து விட்டார். நிறைய கடன் வாங்கி கல்யாணம் பண்ணி கொடுத்தார்.
கல்யாணம் ஆனா புதுசுலே அந்த வீட்டில் எல்லோரும் என்னிடம் அன்பகத்தான்
இருந்தார்கள். மோகம் முப்பது நாள், ஆசை அறுபது நாள்ன்னு ஒரு பழமொழி
சொல்லுவாங்க. அது என்னோட வாழ்கைல நிரூபணம் ஆகி விட்டது.
ரெண்டு
மாசதுக்குபின் ஒரு நாள், எங்க மாமியார் சொன்னா: சுகுணா உன்னை விட நல்ல
பெரிய பணக்கார பொண்ணுங்கள் ஜாதகம் எல்லாம் என் பையனுக்கு வந்து. ஏனோ அவன்
உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதம் சொல்லி விட்டான். மாதா பொண்ணுங்கள இருந்த
இன்னும் நிறய சீர் பண்ணி கொடுத்து இருப்பார்கள். ஒரு மோட்டார் சைக்கிள்
கூட வாங்கி கொடுத்து இருப்பார்கள். நான் ஒன்றும் பேச வில்லை. நீயும்
வேலைக்கு பொய் சம்பதிடால் பரவில்லை. நீயும் வீட்டில் தான் இருகிறாய். என்
பையன் ஒருவன் சம்பாதித்து எல்லோரையும் காப்பத்த வேண்டி இருக்கிறது. நான்
சொன்னேன்: எங்க வீட்டிலும் எங்க அப்பா ஒருத்தார்தன் சம்பாதிக்கிறார்.
தம்பி படிக்கிரான்ன்னு. அது அவளுக்கு கோவம் வந்து விட்டது. என்னை கண்ணா
பின்னான்னு திட்டில்னால். இரவு கணவரிடம் சொல்லி அழுதேன். ஏனோ அவரும் அம்மா
பக்கம் சிந்து விட்டார். அன்று முதல் மாமியார் என்னை கண்ட படி பேசினால்.
உன்னிடம் பச்சைய சொல்றேன் விக்ரம். என் கணவரும் என்னிடம் நைட் மட்டும்
தான் பேசுவார். அதுவும் எதுக்கு இரவு நான் வேணும் அவருக்கு. இந்த மாதிரி
சுமார் எட்டு மாதம் போச்சு.
ஒரு நாள் நான் என் மாமியாரிடம், பயந்து
கொண்டு நான் ரெண்டு மாதமாக குளிக்காமல் இருக்கிறேன்னு. (குளிக்காமல்
இருப்பது என்றால், கர்ப்பம்). மாமியார் சமியாடாம் ஆடினா. உடனே பொய்
கர்பத்தை கலைக்க சொன்னா. நான் அழுதேன். இரவு கணவரிடம் சொன்னேன். அவரும்
அம்மா சொன்னதையே சொன்னார். என் விருப்பத்துக்கு எதிராக மறு நாள் என்னை
ஆஸ்பத்திரிக்கு கூடி கொண்டு பொய் அபார்சன் பண்ணி விட்டார்களா. மறு நாளே
எனக்கு உடம்பு சரியில்லைன்னு சொல்லி எங்க வீட்டில் கொண்டு வந்து விட்டு
விட்டு பொய் விட்டார்களா. கொஞ்ச நாளுக்கும் பின் எங்க அம்மா, அப்பாவுக்கு
சமாசாரம் சொன்னேன். அடுக்குபின் எங்க அப்பா அவங்க வீட்டுக்கு சுமார்
பாத்து முறை பொய் விட்டு வந்தார். என்னை சேர்த்துக்கொள்ள வேணுமானால்,
பெரிய லிஸ்ட் கொடுத்தார்கள். மோட்டார் சைக்கிள் வேணுமாம், பெரிய கட்டில்,
பீரோ மற்றும் நிறைய சாமான் வேண்டுமாம். எங்க அப்பாவால் முடியாத அளவுக்கு
அந்த ரட்ட்ஷாஷி கேட்ட. எங்க அப்பா என்னிடம் சொன்னார். நான் பிடிவாதமாக
சொல்லி விட்டேன். நான் வேண்டாம் நீ கொடுக்கும் சாமான்கள் வேணும்ன்னு சொல்ற
வீட்ட்டுக்கு நான் போக மாட்டேன்.இங்கேயே இருக்கேன். நானும் அக்கம்
பக்கத்துக்கு மாமிக்கு உத்தசை பண்ணி உனக்கு பணம் தருகிறேன்னு. அதுக்கு
அப்பறோம் அந்த பக்கம் போகவே இல்லை. இந்துதான் என் சோகத்துக்கு காரணம்.
No comments:
Post a Comment